Historia i misja
Polski Instytut Spalania (PIS) powstał w grudniu 1994 r., początkowo jako Sekcja Fundacji Czystego Spalania. Postanowieniem sądu z dnia 17.11.1995 PIS przekształcony został w samodzielną jednostkę.
Polski Instytut Spalania jest członkiem Międzynarodowego Instytutu Spalania z siedzibą w Pittsburgu (USA).
Polski Instytut Spalania jest organizacją społeczną, która działa na podstawie prawa o stowarzyszeniach, posiada osobowość prawną, terenem działania jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej, może prowadzić także działalność poza granicami Rzeczypospolitej.
Inicjatywę powołania Polskiego Instytutu Spalania (PIS) podjęto na spotkaniu organizacyjnym w dniu 3 grudnia 1994 roku. Celem Instytutu jest integracja środowisk zajmujących się problemami procesów spalania, wybuchów, pożarów oraz ochrony środowiska.
Zakres działania Instytutu obejmuje także szeroko pojętą problematykę silników spalinowych od problematyki zasilania paliwem i powietrzem na wlocie poprzez procesy tworzenia mieszanki, zapłon i spalanie do wydechu spalin, a także paliwa i oleje silnikowe oraz środowisko. W ramach PIS obok sesji naukowych przewidziane są m.in. seminaria, konferencje, szkolenia, stypendia, publikacje, udział w programach badawczych, krajowych i międzynarodowych, współpraca międzynarodowa.
Powołanie Polskiego Instytutu Spalania było uzasadnione tym, że procesy spalania przez długi jeszcze czas będą podstawowym źródłem pozyskiwania energii zarówno w Polsce, jak i na świecie. Fakt ten narzuca konieczność racjonalizacji wykorzystania energii, podnoszenia procesów oraz zmniejszenia negatywnych skutków oddziaływania spalania na środowisko naturalne człowieka. Obszar zainteresowania Instytutu obejmuje także utylizację odpadów i zanieczyszczeń oraz przeciwdziałanie niepożądanym zjawiskom wybuchów i pożarów.
Celem Instytutu jest m.in. wskazywanie strategicznych problemów i celów, problemów naukowych i technicznych wymagających niezwłocznego rozwiązania oraz wskazywanie metod i sposobów rozwiązywania tych problemów.